ΗΡΑΚΛΕΙΑ- ΔΟΝΟΥΣΑ- ΚΟΥΦΟΝΗΣΙ

Φθινόπωρο του 2002. Τα πρώτα κρύα μας βρήκαν στο Εντευκτήριο να συζητάμε και να σχεδιάζουμε την καινούργια Αποστολή του ΟΦΣΕ. Έπρεπε να επιλέξουμε το νησί ή το σύμπλεγμα νησιών, που θα αποτελούσε τον προορισμό μας για το 2003. Οι προτάσεις αρκετές. Τελικά εγκρίθηκε η πρόταση των μελών Γκάτσου, Αρτεμιάδη, Δαφνούλη, που πρότειναν σαν προορισμό τις Μικρές Ανατολικές Κυκλάδες: Ηρακλειά – Δονούσα – Σχοινούσα, με σταθμούς ανεφοδιασμού την Πάρο, το Κουφονήσι και την Σέριφο. 

Ημερομηνίες 1, 2, 3 και 4 Μαίου.

Σύντομα διοργανώθηκε η ομάδα που θα εκτελούσε το διερευνητικό ταξίδι στα νησιά αυτά ενώ παράλληλα άρχισαν οι επαφές με τους αντίστοιχους κοινοτάρχες για μία καταγραφή των αναγκών τους.

Εδώ πρέπει να κάνουμε μία παρένθεση και να δώσουμε μερικές πληροφορίες για το Πρόγραμμα αυτό του ΟΦΣΕ που ονομάσαμε “ΖΩΗ ΣΤΟΥΣ ΒΡΑΧΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ” και που εγκαινιάσθηκε το 1999 με την πρώτη αποστολή στην Αστυπάλαια, την δεύτερη στα Ψαρά το 2000, την τρίτη στην Αμοργό το 2001, την τέταρτη πάλι το 2001 στο νησιώτικο σύμπλεγμα των Αρκών (Λειψοί – Αρκοί – Φούρνοι) και την πέμπτη το 2002 στην Σίκινο, αποσκοπεί στο να βοηθήσει στην ανάπτυξη αλλά και την ανάδειξη των αναγκών των ακριτικών νησιών μας. Οι αποστολές γίνονται σε εποχή χαμηλού ή ανύπαρκτου τουρισμού, παρά ο γεγονός ότι αυτό σημαίνει πλεύση για πολλά μίλια υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες. Παρ’ όλα αυτά η συμμετοχή των μελών είναι πάντοτε μεγάλη.

Μετά την ολοκλήρωση λοιπόν του διερευνητικού ταξιδιού και των επαφών με τους κοινοτάρχες, υπήρχε μία σαφής εικόνα για τις ανάγκες των νησιών αυτών και είχε γίνει μία λεπτομερής καταγραφή της ρότας και των στιγμάτων που θα έπρεπε να ακολουθήσουμε.

Χειμώνας στο Εντευκτήριο και ο πυρετός της προετοιμασίας και οι ατέλειωτες συζητήσεις για την Αποστολή, βοηθούσαν να περάσουν ευχάριστα τα κρύα βράδια.

Πρώτο βήμα ο σχηματισμός μίας Επιτροπής για την διοργάνωση της Αποστολής. Επικεφαλής ο Έφορος Εκδηλώσεων του Ομίλου Γιώργος Ζαφόλιας και μέλη ο Αντώνης Καπαρός, επί των οικονομικών και των αιτήσεων συμμετοχής, ο Κώστας Καραφωτιάς και ο Σωτήρης Γεωργιάδης επί του ανεφοδιασμού, ο Πέτρος Δαφνούλης επί των εντύπων, ο Νίκος Τζιλιάνος επί των δωματίων, ο Γιώργος Παρασκευάκος επί του τεχνικού ελέγχου και ο Δημήτρης Χουρμουζιάδης επίσης επί των αιτήσεων.
Δεύτερο βήμα η εξεύρεση χορηγών για να καλυφθούν οι ανάγκες των νησιών αυτών. Ευτυχώς, όπως σε όλες τις προηγούμενες προσπάθειές μας έτσι και σε αυτή, ανταπόκριση των ιδιωτών αλλά και των εταιρειών υπήρξε καθοριστική για την συγκέντρωση αθλητικού, ηλεκτρονικού και εκπαιδευτικού υλικού.

Τρίτο βήμα ο σχηματισμός των ομάδων πλεύσης. Οι προηγούμενες εμπειρίες είχαν δείξει ότι θα έπρεπε να χωριστούμε σε μικρές ομάδες των δέκα σκαφών περίπου ώστε σε περίπτωση κακού καιρού ή προβλημάτων, να υπάρχει δυνατότητα οπτικής επαφής μεταξύ των σκαφών αλλά και δυνατότητα παροχής βοήθειας χωρίς να επηρεάζεται ολόκληρη η Αποστολή.

Σχηματίσθηκαν λοιπόν έξι ομάδες: η Κίτρινη (ομαδάρχης Καραφωτιάς, βοηθός Αθανασούλης), η Πράσινη (ομαδάρχης Κουκκίδης, βοηθός Λούλης), η Λευκή (ομαδάρχης Ξύδης, βοηθός Τριζώνης), η Πορτοκαλί ομαδάρχης Γεωργιάδης, βοηθός Ζαφόλιας), η Κόκκινη (ομαδάρχης Θεοδώρου, βοηθός Καραμπέτσος) και η Μπλέ (ομαδάρχης Τσαμπηράς, βοηθός Γκάτσος).

Αλλά τα σκάφη, όπως πάντα την εποχή αυτή, έβγαιναν από “χειμερία νάρκη” και έπρεπε να δοκιμασθούν. Επίσης έπρεπε να ελεγχθεί ο βασικός “έξτρα” εξοπλισμός που θεωρεί ο ΟΦΣΕ ότι είναι απαραίτητος για κάθε σκάφος σε μία μακρινή αποστολή. Έτσι την Κυριακή 13 Απριλίου με έναν θαυμάσιο καιρό ξεκινήσαμε για μία δοκιμαστική πλεύση προς την Τζιά (Βουρκάρι). Ο σκοπός τριπλός: να ελεγχθεί το αξιόπλοο σκαφών και κυβερνητών, να δοκιμασθεί η πλεύση σε ομάδες και να ελεγχθεί ο εξοπλισμός. Ο θαυμάσιος, για εκείνη την εποχή, καιρός μετέτρεψε το δοκιμαστικό ταξίδι σε μία ευχάριστη εκδρομή και ο σκοπός διεξαγωγής του επετεύχθη απόλυτα. Ακολούθησε μια προτελευταία ενημέρωση κυβερνητών στην ευγενώς προσφερθείσα αίθουσα σεμιναρίων της Έκθεσης “ΘΑΛΑΣΣΑ 2003” την Τετάρτη 23 Απριλίου 2003 για την ρύθμιση των τελευταίων λεπτομερειών όσον αφορά στον ανεφοδιασμό σε καύσιμα στο Κουφονήσι και στα δωμάτια σε Ηρακλειά και Σχοινούσα.

Την Τρίτη 29/4 έγινε στο Εντευκτήριο η τελευταία συνάντηση κυβερνητών και δόθηκαν οι τελικές οδηγίες. Οι προβλέψεις για το καιρό πολύ ευοίωνες. Σχεδόν απίστευτες.

Πέμπτη πρωί, Πρωτομαγιά τα σκάφη που “έπεσαν” από διάφορες γλίστρες της Αττικής, άρχισαν να συγκεντρώνονται στο γνωστό σημείο συνάντησης, τον Πάτροκλο.

Η αναχώρηση είχε ορισθεί για τις 10:00.

Πράγματι λίγο μετά τις 10:00, μία μία οι ομάδες, μόλις ήταν πλήρεις, άρχισαν να φεύγουν με κατεύθυνση την Παροικιά της Πάρου.
Σκάφη 65. Άτομα 250. Ρεκόρ, αν λάβει κανείς υπ’ όψη του τις οικονομικές δυσκολίες της εποχής μας.

Ο καιρός θαυμάσιος, η θάλασσα λάδι και έτσι μετά από τρείς ώρες περίπου φθάναμε και δέναμε στην Παροικιά, όπου το Λιμεναρχείο είχε φροντίσει να ελευθερώσει έναν χώρο του λιμανιού για τα σκάφη του ΟΦΣΕ.Όπως και πέρισυ ο φιλόξενος Ναυτικός Όμιλος Πάρου (ΝΟΠ) και ο αεικίνητος γραμματέας του Λευτέρης Πώλος, μας είχαν ετοιμάσει υποδοχή με σουβλάκια, κρασί και αναψυκτικά στις φιλόξενες εγκαταστάσεις του Ομίλου. Το απόγευμα ήταν ελεύθερο για περιήγηση στο νησί και το βράδυ μας βρήκε, τουλάχιστον τους περισσότερους, στην πανέμορφη Νάουσα για δείπνο.

Παρασκευή πρωί 2 Μαΐου:Το μεγαλύτερο μέρος των σκαφών, πλέοντας μεταξύ Πάρου και Αντιπάρου έβαλε πλώρη για το Άνω Κουφονήσι, όπου οι υπεύθυνοι ανεφοδιασμού είχαν φροντίσει να υπάρχουν καύσιμα για όλα τα σκάφη μέσα σε προαγορασμένα 30λιτρα δοχεία. Ταυτόχρονα μια μικρή ομάδα σκαφών, πλέοντας βόρεια της Πάρου και της Νάξου, και αποτελούμενη από εθελοντές από τις διάφορες ομάδες έβαζε πλώρη για την Δονούσα, για να μεταφέρει το μήνυμα αγάπης του Ομίλου και τα εφόδια που είχαν συγκεντρωθεί για το νησί αυτό. Ομαδάρχης για την ομάδα της Δονούσας, ο Χρήστος Γκάτσος. Η πλεύση προς το νησί έγινε με ένα ελαφρό τριαράκι, που βοήθησε να γευθούμε λίγο θάλασσα από το σπρέϋ.

Στην Δονούσα μας υποδέχθηκε ο κοινοτάρχης κ. Γιάννης Πράσινος και μας φιλοξένησε με ένα τρόπο που μας συγκίνησε όλους. Κρίμα που δεν υπήρχε, εκ των πραγμάτων, δυνατότητα διανυκτέρευσης στο νησί.

Στα σκάφη γρήγορα λοιπόν μετά το φαΐ και πλώρη για το Κουφονήσι, όπου οι υπόλοιποι, χάρις στην άριστη οργάνωση, είχαν ήδη ανεφοδιασθεί. Ανεφοδιασμός λοιπόν και για τα σκάφη της Δονούσας και επιστροφή του καθενός στην ομάδα του.

Σιγά – σιγά κάθε ομάδα που ήταν έτοιμη ξεκινούσε για την Ηρακλειά. Σημείο συνάντησης το νησάκι έξω από το λιμάνι. Μόλις συγκεντρωθήκαμε όλες οι ομάδες, δόθηκε το σύνθημα και άρχισε οι πανηγυρική είσοδος στο λιμάνι του νησιού. Επιστρατεύθηκαν σειρήνες, κόρνες, βεγγαλικά και καπνογόνα για να κάνουν πιό εντυπωσιακή την είσοδό μας. Αλλά και οι κάτοικοι δεν πήγαιναν πίσω. Μερικές εκρήξεις δυναμίτη στην πλαγιά του λόφου δίπλα στο λιμάνι δήλωσαν την χαρά και το καλωσόρισμα των κατοίκων στο νησί τους.

Γρήγορο δέσιμο και συγκέντρωση στην μεγάλη προβλήτα του λιμανιού όπου μας περίμενε ο κοινοτάρχης κ. Φάνης Γαβαλάς μαζί με ένα τρίο (τραγουδίστρια και δύο μουσικοί, μέρος του συγκροτήματος “Τα παιδιά του Αιγαίου” όπως μάθαμε αργότερα) για να μας καλωσορίσουν και τραγουδιστά.

Εκεί στην προβλήτα έγιναν οι απαραίτητες και πατροπαράδοτες ανταλλαγές αναμνηστικών και γευθήκαμε τα γλυκά του νησιού.
Σιγά σιγά άρχισαν να καταφθάνουν τα αυτοκίνητα των διαφόρων καταλυμάτων και να μας μεταφέρουν στα δωμάτιά μας. Και πάλι πήρε άριστα η διοργάνωση. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα είχαμε όλοι βολευτεί στα δωμάτιά μας και άρχισε η προετοιμασία για το βράδυ.

Το βράδυ μαγευτικό!!! Εντελώς καλοκαιρινό. Η κοινότητα είχε ετοιμάσει μπροστά από το κατάστημα και δίπλα στην αμμουδιά και στην θάλασσα ένα δείπνο γιά όλους. Νησιώτικο κρασί, φρέσκια μαλακή μυτζήθρα αλλά το αποκορύφωμα ήταν το καυτό κατσικάκι με ρύζι μαγειρεμένο θαυμάσια από έναν μαίτρ της τέχνης σίτισης των πανηγυριών. “Τα Παιδιά το Αιγαίου” στην θέση τους πάνω στο πάλκο και αμέσως άναψε το γλέντι με ατέλειωτα τραγούδια, κυρίως νησιώτικα και πολύ, πάρα πολύ χορό. Η θάλασσα λάδι, ο αέρας ανύπαρκτος και ο έναστρος ουρανός μία μαγεία. Η βραδιά διανθίστηκε με την εκτόξευση πυροτεχνημάτων, ιδέα και εκτέλεση του Χρήστου Αρτεμιάδη . Τα συγχαρητήρια πάνε στην κυρία Ντίνα Γαβαλά που ήταν η ψυχή της διοργάνωσης της βραδυάς.

Αν και η πρόθεση ήταν να συνεχίσουμε μέχρι πρωίας, η κούραση της ημέρας μας ανάγκασε κάποια “λογική” ώρα να αναζητήσουμε τα κρεβάτια μας.
Σάββατο 3 Μαίου. Ημέρα θεωρητικά ελεύθερη, αλλά μία πρόσκληση του κοινοτάρχη Σχοινούσας κ. Θεοδόση Σκαρλάτου μας έφερε για μεσημεριανό στο πανέμορφο αυτό νησί, όπου με την συνδρομή του κ. Κωβαίου και το μαγειρευτό κατσίκι με μακαρόνια της κυρίας Σκαρλάτου, περάσαμε άλλη μία αξέχαστη ημέρα στο κέντρο “ΒΡΑΧΟΣ”, με χορούς και με τραγούδια αλλά και με πολλά, ούζα μπύρες και κρασιά μέχρι αργά το απόγευμα.

Συγκινητική ήταν η προσφορά όλων των κατοίκων όσον αφορά στην εξασφάλιση μεταφορικών μέσων από και πρός το λιμάνι. Όλοι όσοι διέθεταν αυτοκίνητα ο κ. Κωβαίος, ο κ. Σκαρλάτος, η κ. Νομικού και διάφοροι άλλοι και μεταξύ αυτών και το μέλος μας Βαγγέλης Αποστολόπουλος, έκαναν πολλές διαδρομές για να μας μεταφέρουν.

Το βράδυ μας βρήκε και πάλι στην Ηρακλειά σκορπισμένους στα διάφορα εστιατόρια του νησιού για το απαραίτητο δείπνο.
Κυριακή 4 Μαΐου. Και πάλι μία μία οι ομάδες, με διαφορά μισής ώρας μεταξύ τους περίπου, όπως είχε αποφασισθεί ώστε να μην δημιουργηθεί συνωστισμός κατά την διάρκεια του ανεφοδιασμού, ξεκινούν για το φιλόξενο λιμάνι της Σερίφου. Και εδώ, μετά από αίτημα των διοργανωτών, είχε ελευθερωθεί ένα τμήμα του λιμανιού, ώστε να δέσουν τα σκάφη και να βάλουν βενζίνη. Μικρή στάση στην Σέριφο λοιπόν και μετά επόμενος στόχος η γλίστρα από την οποία είχε ξεκινήσει ο καθένας.

Πάρος, Δονούσας, Άνω Κουφονήσι, Ηρακλειά, Σχοινούσα, Σέριφος.

Μία Αξέχαστη περιήγηση στα Κυκλαδονήσια και κυρίως στις Μικρές Ανατολικές Κυκλάδες που θα μας μείνει αξέχαστη, με έναν θαυμάσιο καιρό και χωρίς κανένα ουσιαστικό πρόβλημα, παρά τον μεγάλο αριθμό σκαφών και ατόμων.